Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik Staropolski/Zakał
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Zakał, zakała, 1) plugastwo zaległe (lekarstwo to lipkości i zakały z pęcherza wypędza); 2) zarodek, zawiązek czego niedobrego (Z. grzechu; Z. w sercu nosi); 3) gniew, zawiść, chrapka; 4) przywara, skaza, wada, plama (obywatel bez zakały); 5) plama, hańba, wstyd (Z. dla całej familji; Z. imienia; nie warta tylko hańby i zakały); 6) zachmurzenie, zasmucenie.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik Staropolski |
Data wydania | ok. 1920 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Z – wykaz haseł Z – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0896|nic}}
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Władysław Niedźwiedzki, Antoni Krasnowolski.