31 Grudnia 1891 r.

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Leo Belmont
Tytuł	31 Grudnia 1891 r.
Pochodzenie	Rymy i Rytmy. Tom I cykl Wiązanka różnych tematów
Data wydania	1900
Wydawnictwo	Jan Fiszer
Druk	Warszawska Drukarnia i Litografja
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl Pobierz jako: Cały tom I Pobierz jako:
Indeks stron

[442]{{#lst:Strona:PL Leo Belmont-Rymy i rytmy t.1.pdf/442|s442|}} [443] Do pewnego położenia Wraca zawsze bożek-czas! I na niemy znak Saturna, Zda się, ziemia robi skok, — Stary Rok pochłania urna, I zakwita Nowy Rok! I choć wówczas wciąż się trzyma Starych spraw jednaki stan, Chociaż w świecie skoków niema, Niema żadnych nagłych zmian, — Lecz z dwunastą na zegarze, W owej dobie, z chwilą tą, — Promienieją ludzkie twarze, Wszystkie ludzkie serca drżą, — Drżą nadzieją odrodzenia, Wiarą w świt, co spłoszy mrok, I z uczuciem odmłodzenia Pozdrawiają Nowy Rok! ............ ............ Ludzkie serca! Czy wy wiecie, Że w tem właśnie wasza moc, Iż z nadzieją wstępujecie W noworoczną ową noc! Bo nadzieja, wiara wasza, Nowych sił użycza wam, — Ona wkoło mrok rozprasza I do świtu wiedzie bram! [444] Bo kto silnie wierzyć może, Że jest bliskim światła wrót, Ten nie legnie w boju porze, Sam przyspieszy szczęścia wschód!… Bo kto nawet próżno wierzy, Niech powstrzyma gniewu gest, Gdyż w złudzeniu szczęście leży, W niem prawdziwe szczęście jest! Bo choć kto ze snu się zbudził, I przekonał się, że śnił, — Przecież wówczas, gdy się łudził, Toć nie mniej szczęśliwym był! W drogę życia, gdzie się szlocha, Gdy go ból otoczy znów, On już zabrał szczęścia trocha: Wziął wspomnienie złotych snów! ............ ............ A więc wierzmy! a więc śnijmy! Tkajmy złoty szczęścia sen! I wesoło wraz uczcijmy Noworoczny wieczór ten! Niech zaszumi wino w głowie I z niewiarą wygra waśń: Wierzcie, panie i panowie, W tę tęczową moją baśń: Tobie, mężu i niewiasto, Coście tu zasiedli wraz, [445] Odkąd zegar bił dwunastą Nowej ery świta czas: Odtąd nigdy nie zaznacie, Co to niemoc, co to znój, — Na usługi wasze macie Elfów, nimf, chochlików rój! Ten do kolan wam się ciśnie, Pochylając kornie grzbiet, — Jakakolwiek chęć wam błyśnie, Wypełnioną będzie wnet! I opłynie was w tej chwili Najpiękniejszych kwiatów woń; Złotobarwnych tłum motyli Pójdzie tam, gdzie wasza dłoń. Kędy stopę postawicie, Tam posłanie będzie z róż; Wzrok wasz tonąć ma w błękicie, Nie ujrzycie chmur, ni burz. Najcudniejszy śpiew niewieści Będzie wasz napełniał słuch; Wasze ciała wraz upieści Edredońskich kaczek puch. Jeśli dotknie was pragnienie, Szampan tryśnie na wasz znak, A ugłaska podniebienie Przewybornych potraw smak. W roku przyszłym żaden człowiek Żadnych krzywd nie zada wam; [446]{{#lst:Strona:PL Leo Belmont-Rymy i rytmy t.1.pdf/446||s442}}

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leopold Blumental.