Strona:Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891).pdf/99

I stoi wciąż i prosty lud Melodją swą kołysze, Prostaczek wierzy w pieśni cud I słuch zatapia w ciszę...  I słyszy w niej znajomy głos,  Na sercu składa ręce,  I czuje, że przyszłości los  W serdecznej lśni piosence. Serdeczna pieśń puka do chat I zbiera tam słuchaczy, I z wszystkich bólów, cierpień, strat, Cudną przyszłość tłómaczy.  Serdeczna pieśń, skrzydlaty ptak  Zna miłość i cierpienie,  Na nowych dni promienny znak  Rozpala swe natchnienie.  Lwów.Szczęsna (Cybulska). 87