cy. Uczył się bardzo dobrze, szczególniej celował w wypracowaniach stylistycznych, profesorowie winszowali panu Ch. tak zdolnego syna. Gdy skończył chlubnie Łęczyckie progimnazjum, przeszedł następnie do gimnazjum w Piotrkowie, gdzie również dobrym był uczniem, lecz nim ukończył tę szkołę, dotknął go cios wielki, bo zacny, dobry ojciec jego umarł po krótkiej chorobie. Matkę Leonek utracił, gdy był jeszcze dzieckiem, więc ze śmiercią ojca szesnastoletni nasz bohater został sierotą.
Mimo to Leonek, dzięki wrodzonej energji, szedł dalej odważnie przez życie, niezapominając nigdy co był powinien swej Ojczyźnie nieszczęśliwej, swym uciemiężonym rodakom. Na każdym stanowisku pracował gorliwie dla dobra kraju, dając innym przykład pracą i ofiarnością.
Tak przez całe swe życie niezmiernie czynne był zawsze gorącym patryjotą, pracowitym synem ojczyzny, za którą walczyć szedł jako dziesięcioletni ochotnik.
Do samej śmierci pozostał wierny swym ideałom z lat dziecinnych.
