Panagia

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	Panagia
Pochodzenie	Poezye cykl Pieśni nad pieśniami
Data wydania	1909
Wydawnictwo	H. Altenberg
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały cykl Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[113] Panagia Naiwną ręką mistrza z przed laty, W ołtarz cerkiewny sztywnie wtłoczona. Młode Jej skronie gniecie korona, Młodą pierś, gniotą dostojne szaty. Gdyby z złocistej zdjąć Ją poświaty — Toby w skrach słońca szła ozłocona, I jak wieśniaczka, z synkiem u łona, Prządłaby kądziel u progu chaty. Z mgły kadzidelnej, lśnią młode lica, Takie słowiańskiej pełne zadumy, Że gdyby zeszła w wieśniacze tłumy — Toby szła łanem jak przodownica... A w bezkoronne włosy świetlane, Dziewkiby wplotły kłosy żytniane.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.