Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przywodzić
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Przywodzić, dok. Przywieść; do pewnego miejsca wieść, przyprowadzać, naprowadzać; przen., wywoływać; sprowadzać, pociągać za sobą; przen., przytaczać, cytować, podawać cudze wyrazy dla stwierdzenia swych wywodów a. dla okrasy stylowej; przeciągać, przewabiać, skłaniać na czyją stronę; p. kogo do czego, doprowadzać, zmuszać, zniewalać, popychać, stawiać w takim położeniu, że musi coś uczynić wbrew własnej woli; narażać, wystawiać kogo na co; przewodzić, przywodzić, dowodzić, komenderować komu, czemu; w matem., redukować, sprowadzać: p. ułamki do wspólnego miano wnika, p. równanie do zera; p. sprawę do sądu = wnosić ją, wytaczać przed sąd; p. co na myśl = przypominać; p. co do skutku, do końca = kończyć; p. co do pewnego kresu, do pewnego stopnia doskonałości = posuwać, doprowadzać.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | P – wykaz haseł P – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.