Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przepadać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Przepadać, dok. Przepaść; ginąć, znikać, niknąć, zawieruszać ś., zapodziać ś., kryć ś. niewiadomo gdzie, zatracać ś., zostawać bez śladu, zostawać bez rezultatu, nie przynosić spodziewanych korzyści; być straconym: majątek przepadł, pieniądze przepadły = zostały utracone; owoce, oziminy przepadły = nie obrodziły; ulec zniszczeniu skutkiem nieprzyjaznych warunków atmosferycznych; rzeka p-a w piaskach = niknie; przepaść przy zaporach = nie być wybranym, nie otrzymać większości głosów; wniosek przepadł = nie został przyjęty przy głosowaniu; przepadł, jak kamień w wodę = zginął bez śladu; bodajeś przepadł! = przekleństwo; zgiń! przepadnij! = zaklęcie (do złego ducha, by znikł); niech przepadnę, jeśli kłamię! = zaklinanie się; służąca gdzieś przepadła = poszła niewiadomo dokąd i długo nie wraca; co z wozu spadło, to przepadło = nie odrobić raz straconego; schnąć, mizernieć, tracić na cerze; p. za kim, za czym ginąć, schnąć, umierać, rozpaczać z powodu nieobecności czyjej; p. za czym, lubić coś namiętnie, być amatorem czego, kochać ś. w czym; padać z przerwami, od czasu do czasu (o deszczu, o śniegu).
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | P – wykaz haseł P – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.