Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik Staropolski/Zakazać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Zakazać, niedok. zakazywać, zakazować, 1) zapowiedzieć, uprzedzić (zakazał, aby mu znać dali, gdyby kto...); 2) Z. kartę w grze = zadać, wyświęcić (zakazał na tuzy); Z. się, 1) zalecić się, popisać się (Z. się z swą dzielnością); 2) dać się poznać, okazać zadatek swej przyszłości (z młodu ostrożnością się swoją zaraz zakazuje); 3) niedok. Z. się komu = narzucać się, ofiarować się, zalecać się (zakazywać się komu z przyjaźnią, z miłością; zakazywać się pannie).
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik Staropolski |
Data wydania | ok. 1920 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Z – wykaz haseł Z – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0897|nic}}
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Władysław Niedźwiedzki, Antoni Krasnowolski.