Jesienią (Smolik, 1909)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Przecław Smolik
Tytuł	Jesienią
Pochodzenie	Po drodze
Data wydania	1909
Wydawnictwo	G. Gebethner i Sp.
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków, Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[38] JESIENIĄ. Jak cicho... Szepcą z drzew lecące liście... Okienna szyba lśni dżdżu srebrną strugą. I po co walczyć? Zerwać nić zbyt długą! Cóż, jeśli nić ta prząść się ma wieczyście?... Cóż, jeśli liści z drzew lecących złoto butwieć ma kędyś długie, smutne wieki?... W ustach mam gorycz. Widzę ciemne rzeki, wezbrane nudą, żądzą, zbrodnią, cnotą... Nie módz tęsknoty, tej kochanki głodnej, niczem nasycić!... Czemuż grom nie bije?... Cisza. Deszcz pluszczy; czasem wiatr zawyje, jak gdyby szydził z ludzkiej łzy bezpłodnej...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Przecław Smolik.