Aniołowie/całość

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Bolesław Leśmian
Tytuł	Aniołowie
Pochodzenie	Sad rozstajny
Data wydania	1912
Wydawnictwo	J. Mortkowicz
Druk	W. L. Anczyc i Ska
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały tomik Pobierz jako:
Indeks stron

[81] ANIOŁOWIE [82]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/082 [83]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/083 [84] *       *       * Bywają ognie — podobne do ciszy, Co na przechodnia w zaroślach czatuje... Takich się ogniów nie widzi, lecz słyszy, — Nawet nie słyszy, lecz raczej zgaduje. Serca im w piersi wonieją, jak róże, — Lecz im nie wolno korzystać z róż mocy, Ni czarów własnych nadużyć po nocy, Ni łkać, ni wątpić, ni konać w lazurze! Nie wolno modlitw gałązki jedynej, Niesionej Bogu ku czoła ozdobie, Przyłamać stopą, — lub przyśnić się tobie W postaci nagiej, zuchwałej dziewczyny!... Więc próżno patrzą w słoneczność dokolną, Bo im ni kochać, ni szaleć nie wolno. [85] *       *       * A oni właśnie najtrwalej, najdzielniej Mogliby kochać — od nocy do świtu, — Podobni mewom w zatokach błękitu, Tem od nich różni, że tak nieśmiertelni. Oni to właśnie zmyśliliby krocie Pieszczot zawiłych, nieznanych na ziemi, I niestrudzeni byliby w pieszczocie, I niestrudzeni — i wielcy — i niemi! Bo dla nich tylko, zaprawdę, że dla nich Przyjdzie ta miłość, co światy ogarnie! Jam śledził w niebie poloty ich sarnie I lęk błękitny w ich źrenicach łanich! Jam słyszał nieraz, że szemrzą, jak płomień, Skrzydłem, utkanem z tęcz i oszołomień! [86]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/086 [87]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/087 [88] *       *       * A lubią jeszcze powikłaną zgrają Spłoszyć się nagle o samej północy, Albo udawać, że tylko udają Uległość niebu i hołd swej niemocy... I lubią szukać wskroś nieba opary I nie znajdować błękitnej przyczyny Narodzin, którym słoneczne zegary Nie dały jednej, śmiertelnej godziny. Lubią się jeszcze nie skarżyć, nie żalić Na kwiatów wonność, na słońca uduszność, I na ten ogień, co nie chce ich spalić, I na istnienia całego niesłuszność! A potem na wznak kłaść się na niebiosy, Splatać ramiona i rozplatać włosy. [89]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/089 [90]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/090 [91]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/091 [92]Strona:PL Bolesław Leśmian-Sad rozstajny.djvu/092

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Bolesław Leśmian.