Tęsknota wędrowca

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Ilnicka
Tytuł	Tęsknota wędrowca
Pochodzenie	Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891)
Data wydania	1893
Wydawnictwo	G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków – Petersburg
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część I Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[31] 2. TĘSKNOTA WĘDROWCA. Dopóki dusza tęskniąca pamięta, Żeś ty kraina moja — ziemia święta! Dopóki snów mych zwierciadło zwodnicze Będzie odbijać słodkie twe oblicze; Póki się będę modlić mową twoją, Pamiętać krzyże, co na grobach stoją, I stare grody twoje, twoje sioła, Słyszeć głos, który na mnie: — Synu! — woła I przez przestrzenie dalekie dolata Wskróś wszystkich dźwięków i hałasów świata I każe sercu tak uderzać w łonie, Że wyciągają się synowskie dłonie Że łza po licu pomarszczonem płynie W świętej wspomnienia i żalów godzinie: Jeszcze nie jestem zbrodniarz i przeklęty... Jeszcze mieć mogę grób w tej ziemi świętej.  Warszawa.Marja Ilnicka.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Ilnicka.