Strona:PL Zieliński Elementy dramatyzmu.pdf/23

waż jednak sprawcą tej zguby jest jej własny syn Orestes, jego słuszna zemsta przybiera postać matkobójstwa i tworzy się nowa wina tragiczna, wymagająca nowej tragicznej kary, prześladowania i sądu. W taki to sposób nasza trylogja ma zamiast dwóch — trzy ośrodki; jest przeto bardziej skomplikowana od „Likurgeji”.
 Otóż więc ten trylogiczny związek został rozerwany przez drugiego członka tragicznego tryumwiratu — przez Sofoklesa; wprowadził on zamiast trylogicznej zasady tak nazwaną przeze mnie henologiczną. Zdawałoby się, że przez to tragedja antyczna została przybliżona do naszej; i poniekąd tak było w rzeczywistości, ale właśnie tylko poniekąd. Tragedja bowiem grecka była znacznie — conajmniej o połowę — krótsza od naszej; umieścić winę i karę w ramach jednej i tej samej tragedji, jak to uczynił Szekspir w swej tragedji wzorowej, w „Makbecie” — Sofokles nie zdołał. Był on zmuszony zrezygnować z pierwszego ośrodka akcji,