Ta strona została zatwierdzona
298
<section begin="Ze snów"/>
ZE „SNÓW“
<section end="Ze snów"/>
I
Jest na ziemi urocza kraina —
Gdzie daleko mieszkańcom do grzechu,
Gdzie nie spotkać ziemskiego uśmiechu
Ni rzek miodem płynących, ni wina...
Czasem smutnie tam szumi osina 5
Nad potokiem gwarliwym w pośpiechu...
Mowa ludzka podobna zaś echu,
Kiedy przeszłość weselszą wspomina...
To kraina potoków, strumieni,
Gór i lasów, tonących w mgle szarej, 10
Ciepłych ludzi — i zimnych kamieni...
Tam, skazany za pieśni na kary,
Na dumania posępne jak zima —
Tam... powlokłem się z twarzą pielgrzyma...
