Ta strona nie została skorygowana
5.
AMOR INSTAT UT INSTANS.
Co posiał dzień dzisiejszy, dzień jutrzejszy zbierze;
co ci przyniosło Dziś, obedrze Jutro z złud;
ten dzień ci niesie łzy, nowy znów jasny szczerze,
ten ci spoczynek dał, ów krwawy trud.
Twych planów gmach jutrzejszy dzień rozbierze;
co Dziś zrodziło, Jutro pogrzebie płód.
Przez wszystkie wszakże lata, dnie, godziny
żar mej miłości przetrwa, on jedyny!
Miłość, to dla mnie czar;
miłość, to moja zguba,
to hańba moja i wraz moja chluba;
ten bóstw łaskawych dar,
to w piersiach wieczny wąż,
przecież nadzieją błogą serce karmi wciąż.
