Ta strona została zatwierdzona
IX.
Księżyc rozproszył swe blaski,
Po cudnym morza błękicie;
Ściskam mą lubę w objęciach,
A serce tonie w zachwycie...
W objęciach cudnéj dziewczyny,
Spoczywam przy morza brzegu,
„Czegoż tak słuchasz fal szumu?
„Czemu drży dłoń twa ze śniegu?
— „Ach! To nie fale tak szumią,
„To pieśń rusałek tak dzwoni,
„Są to me siostry rodzone,
„Co w morskiej znikły raz toni...