Str. 46, w, 12: <section begin="p74"/>zaś postać twą nieszczęsna okrutnie pogrzebie w otchłannym, pełnym mroków nieprzebytych żlebie. — Hermes grozi, że Zeus Prometeusza ciśnie do otchłani Tartaru razem ze skałą, do której jest przykuty.<section end="p74"/>
Str. 40, w 16: <section begin="p75"/>wnet Zeusa pies skrzydlaty, orzeł. — Orzeł jest stałym towarzyszem Zeusa.<section end="p75"/>
Str. 46, w. 22: <section begin="p76"/>dopóki się nie zjawi bóg, co twojej lutej męczarni pragnąc ulżyć, zejdzie w Hadu ciemnie. — Centaur Chiron, zraniony zatrutą strzałą Heraklesa, cierpiąc strasznie, zapragnął umrzeć, lecz, jako istota nieśmiertelna, nie mógł. Wtedy ofiarował się zastąpić Prometeusza i Prometeusz został w ten sposób wyzwolony.<section end="p76"/>
Str. 49, w. 10: <section begin="p77"/>O ty Eterze, co światłem zapadniasz świat. — Powietrze, eter, jest według starożytnycs siedzibą światła.<section end="p77"/>
Uwaga |
---|
Strona:PL Ajschylos - Prometeusz skowany.djvu/58
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ta strona została zatwierdzona