Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/427

 Przygadywać, odzywać ś., nawiązywać rozmowę, zagadywać; wtrącać uwagi w rozmowie, czynić aluzje; złośliwie dogadywać.

 Przygajać, dok. Przygoić; trochę goić; p. ś., trochę ś. goić.

 Przygalopować, przybiec galopem, przypędzić.

 Przygana, nagana, zarzut, przymówka; rzecz godna nagany, wada, skaza, plama, zmaza: człowiek bez p-y = nienaganny.

 Przyganek, poboczny ganek.

 Przyganiać, dok. Przygnać, Przygonić; przypędzać do jakiego miejsca, zaganiać dokąd.

 Przyganiać, dok. Przyganić; ganić, robić zarzuty, przymawiać, wymawiać ganiąc; wykazywać wady czyje a. czego.

 Przygarbiać (się), przychylać, pochylać (ś.), garbić (ś.).

 Przygarnąć — p. Przygarniać.

 Przygarniacz, narzędzie przy siewnikach, służące do przysypywania ziarna ziemią.

 Przygarniać, dok. Przygarnąć; garnąc do siebie, ściągać, przyciągać, przysuwać; garnąc przykrywać, przysypy wać; przen., przytulać, tulić, przy hołubiąc, dawać komu przytułek, opiekę; p. ś., garnąć ś., tulić ś. do kogo.

 Przygarnięcie (się), rzecz, od Przygarnąć (ś.).

 Przygarstek, Przygarstka, Przygarść, obie dłonie, złożone dla nabrania, uchwycenia czego; taka miara ciała sypkiego, jaka zmieści ś. w obu dłoniach złożonych.

 Przygartywać — p. Przygarniać.

 Przygasać, dok. Przygasnąć; przestawać ś. palić, nieco gasnąć; tracić na swym napięciu, na świetności, przyćmiewać.

 Przygasić — p. nied. Przygaszać.

 Przygasły, taki, który przestał ś. gwałtownie palić, trochę zagasł; taki, który stracił na swym blasku, jaskrawości; przyblakły.

 Przygasnąć — p. nied. Przygasać.

 Przygaszać, dok. Przygasić; gasić niezupełnie, przytłumiać, przyduszać; przen., pozbawiać siły, żywotności, świetności, przytępiać, przyćmiewać, osłabiać blask.

 Przygęstnieć, stać ś. nieco gęściejszym.

 Przygiąć, Przygibnąć — p. nied. Przyginać.

 Przygiełka, roślina z rodziny ciborowatych, sitek.

 Przyginać, dok. Przygiąć; naginać, nachylać, skłaniać, schylać w którą stronę, a zwłaszcza ku ziemi; przen., przygnębiać, gnębić, uciskać, uciemiężać, ciemiężyć, przygniatać, upokarzać.

 Przyglądać się, dok. Przyjrzeć się; przypatrywać ś. komu, czemu, patrzeć pilnie na kogo, co, rozglądać ś. w czym uważnie, rozpatrywać, rozważać.

 Przyglinek, grunt glinkowaty.

 Przyglinkowaty, zmieszany z glinką.

 Przygładzać, dok. Przygładzić;: gładszym czynić; przypłaszczać, i przymuskiwać: p. sobie włosy; przen., polerować, cywilizować, kulturalnym czynić.

 Przygłaskać — p. nied. Przygłaskiwać.

 Przygłaskiwać, dok. Przygłaskać; głaszcząc, prowadząc po czym ręką, gładszym czynić, wyrównywać, wygładzać, głaszcząc przyciskać; przen., wabić, nęcić, pociągać do siebie; przen., pochlebiać; schlebiać, zniewalać pochleb; stwami, schlebiając głaskać czyjąś miłość własną, próżność.

 Przygłodnieć, poczuć nieco głoj du, trochę zgłodnieć.

 Przygłos, natężenie głosu, przycisk, akcent; znak akcentu.

 Przygłośny, nieco, zbyt głośny.

 Przygłówek, część twarzy człowieka.

 Przygłówny, umieszczony przy