Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0789

Wybrejtować, wypłaszczyć (W. srebro).

Wybrodzić, 1) brodząc wyjść, wybrnąć (W. z niebezpieczeństwa); 2) wyprowadzić z brodu (W. konie).

Wybrudzić się, wyczyścić się z brudu.

Wybrusować, p. Wybruszyć.

Wybruszyć, wybrusować, wyostrzyć (W. nóż).

Wybryd, wybrydzanie.

Wybrykiwać, p. Wybryknąć.

Wybryknąć, niedok. wybrykiwać, wybrykować, bryknąć, wyskoczyć.

Wybrykować, p. Wybryknąć.

Wybuj, wybujanie.

Wyburdać się, wyguzdrać się, wygramolić się.

Wycadzić, wycedzić.

Wycharsnąć, wynędznieć, wyschnąć.

Wychełtać, niedok. wychełtywać, zdyzelować, wytrzeć przez użycie, rozchlebotać (strój wychełtany; cyrkiel dychtowny, nie wychełtany).

Wychełtywać, p. Wychełtać.

Wychładzać, p. Wychłodzić.

Wychłodzić, niedok. wychładzać kogo = uśmierzyć, uskromić, utemperować (W. zuchwalca).

Wychłościć, wychłostać.

Wychłysnąć, wypić jednym haustem.

Wychodny, wychodowy, tyczący się wychodu (smród W. = wychodkowy; jelito wychodne = stolcowe, zadkowe.

Wychodować, wypróżniać się w wychodku.

Wychodzić, p. Wyjść.

Wychodzony, marsz.

Wychojstwo, wychodztwo.

Wychopień, podpłomyk.

Wychorzeć, wyniszczeć wskutek choroby, wynędznieć.

Wychować, wyżywić, utrzymać (W. kilka żon, żołnierzy).

Wychowalnica, p. Wychowanica.

Wychowalnik, wychowywaciel, wychowawca.