Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0703

kosze; upłynna chwała).

Upłyskać, umazać, uwalać (U. krwią).

Upochlebić, ująć, uraczyć pochlebstwami.

Upocznąć, nied. upoczywać, ukrzepić się odpoczynkiem.

Upoczywać, p. Upocznąć.

Upodobanie, wola (czynić U. czyje; czyń ze mną Twoje U.).

Upodobiać, niedok od upodobać.

Upogodzić, uspokoić, wypogodzić (U. serce).

Upoj, upojenie (piwo na U.).

Upojny, upajający (napój U.).

Upokoić, 1) udarować pokojem; 2) uspokoić, ukoić, uśmierzyć. U. się, uspokoić się.

Upominalny, służący do upomnienia (list U.).

Upominek, 1) to, co upomina, upomnienie (jasne przyjścia Mesjasza upominki; upominki, któreś tu słyszał), 2) ostateczne upominki = ostatnia posługa, udział w pogrzebie.

Upominkować kogo = obdarzać upominkiem.

Upomionąć, upomnieć.

Upora, upór.

Uporczysty, uporczywy.

Uporczyście, uporczywie.

Upornica, uporniczka, kobieta uparta.

Uporniczka, p. Upornica.

Upornik, człowiek uparty, uparciuch.

Uporzyć, upierać się.

Uposłuchać, usłuchać.

Upośledzać, p. Upośledzić.

Upośledzić, niedok. upośledzać kogo = idąc, zostać za kim.

Upotulać się, upokarzać się.

Upotulność, pokora.

Upowić, p. Upowinąć.

Upowierzyć, wystawić jako prawdopodobne.

Upowljać, p. Upowinąć.

Upowinąć, upowić, niedok. upowijać, spowić (noc upowija ziemię mrokiem).

Upracować, utrudzić, ufatygować, zmordować.