<section begin="S-koniec"/>Szynąć, p. Schynąć.
Szyndel, gont.
Szyndowaó, łupić, obdzierać.
Szynk, 1) szynkarz; 2) rozdawanie.
Szynkiel, sam koniec osi.
Szynkostwo, urząd podczaszego.
Szynkodrap, mysz.
Szynkować, szafować, przynosić, wetować, oddawać; prowadzić sprzedaż detaliczną.
Szyp, p. Syp.
Szyp, strzała, grot, pocisk.
Szypel, supeł, węzeł.
Szypik, zdrob. od Szyp.
Szypki, p. Szybki[1].
Szyplać, szypleć, szypoleć, supłać, dłubać, skubać, gmerać.
Szyplanina, zmudne supłanie, dłubanina.
Szypleć, p. Szyplać.
Szypoleć, p. Szyplać.
Szyposz, p. Siposz.
Szyptuch, grube płótno żaglowe.
Szyrm, p. Szerm.
Szyrmica, utarczka.
Szyrmierz, szyrzmirz, szermierz.
Szyrmirski, szermierski.
Szyrmirstwo, p. Szermierska.
Szyrzmirz, p. Szyrmierz.
Szyrmować, 1) szermować; 2) p. Szermować.
Szyroki, p. Szeroki.
Szyrszl, sierść.
Szyrzyć i S. się, p. Szerzyć.
Szys, p. Szus.
Szysloch, strzelnica, otwór do strzelania z murów na nieprzyjaciela.
Szysma, p. Szyzma.
Szystowy, łupkowy.
Szywalnia, szwalnia.
Szywalny, przeznaczony do szycia.
Szyzma, szysma, schizma.
<section end="S-koniec"/>
<section begin="Ś-początek"/><section begin="Ś"/>
<section end="Ś"/>
Ściana, 1) przedmurze, mur, tarcza, obrona (Ś. przed nawałą tatarską); 2) granica, przegroda<section end="Ś-początek"/>
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Szybki w Słowniku ilustrowanym języka polskiego i w Słowniku etymologicznym języka polskiego.