Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0162

Krotki, krotek, 1) krótki; 2) łagodny, ugłaskany.

Krotło, krotły, p. Krótło.

Krotnąć, krotnieć, łagodnieć, dawać się ugłaskać

Krotny, mogący być ugłaskanym.

Krotochwilić, krotofilić, swawolić, figlować, żartować.

Krotofile, zabawy, przyjemności.

Krotofilą, żartem, dowcipem, trafnością.

Krowopusk, ten, co puszcza krew, cyrulik.

Krócić, skrócać, ukrócać, poskramiać.

Królewa, królowa.

Królewiec, pałac królewski, stolica królewska.

Królić, marszczyć (czoło).

Krótkofilność, krotochwilność.

Krótło, skrót, skrócenie (w piśmie).

Krótnąć, 1) krócieć, stawać się krótkim; 2) p. Krotnąć.

Krótszeć, krócieć, stawać się krótszym.

Krstu (od krest), chrztu, wiary.

Krszta, krsztyna, krszyna, krta, krzta, odrobina, kruszyna.

Krszyć, kruszyć; K. się, wykruszać się.

Krszyna, kruszyna, okruszyna.

Krta, krszyna, kromka.

Krtęczyć, dusić, dławić.

Krtoń, krtań.

Krtunić się, krtusić się, krztusić się.

Krtycze, krtań.

Krucganek, krużganek.

Kruch, okruch.

Krucha, bryła, kawał, okruch.

Kruchki, krechki, kruwki, kruchy.

Krucygier, krzyżak, krzyżowiec.

Kruczganek, krużganek.

Krukawka, burczenie w kiszkach.

Kruki, rodzaj dawnego wojska.

Krukiew, laska gruba, kula, kostur.

Krukwa, krokiew.

Krumper (niem.), haftarz, wyszywacz.

Krupierz, podwładny masztalerza.

Krusganek, krużganek.