Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/320

 ParPar 

312

---

ciała niebieskiego do dwu różnych punktów na ziemi, ułatwiający obliczenie odległości tego ciała od środka ziemi.

Paralela g. równoległość; w gieom. linje proste lub płaszczyzny, które się nigdy z sobą nie przetną, jakkolwiek je przedłużymy; w retoryce porównanie, wykazanie podobieństw, zwłaszcza zestawienie z porównania różnych epok lub sławnych ludzi; przekopy oblężnicze równoległe do obleganej twierdzy.

Paralelizm g. równoległość, stosunek wzajemny do siebie rzeczy podobnych.

Paralelizm psychofizyczny g. pogląd filozoficzny, według którego każdemu zjawisku duchowemu odpowiada pewne ściśle oznaczone zjawisko materjalne, i naodwrót.

Paralelogram g. figura gieometryczna, równoległobok.

Paralipomena g. późniejsze dodatki, suplementy; księgi Kronik Starego Testamentu.

Paraliż g. porażenie, bezwład, utrata ruchów dowolnych całego ciała lub częściowa.

Paraliżować g. ubezwładniać, unieruchomiać; przen. pozbawiać dowolności działania, przeciwdziałać, neutralizować, niweczyć czyjeś zamiary lub działalność.

Paralogizm g. wniosek błędny, fałszywy.

Paramenty ł. przy służbie Bożej używane uroczyste szaty liturgiczne duchowieństwa katolickiego, wogóle ozdoby ołtarzy i kościelne.

Parametr g. linja prosta jako miara linji krzywych i służąca do objaśnienia własności stożka.

Paramimja g. niezdolność wyrażania myśli i uczuć wyrazem twarzy lub giestami, występująca przy chorobach umysłowych.

Parapet f. poręcz, mocne ogrodzenie, służące do oparcia się przy patrzeniu z miejsc wyniesionych (okien, tarasów, mostów, pokładu okrętowego i t. p.) w sztuce fortyfikacyjnej: górna część szańca, zasłaniająca wojsko, broniące go; wał ochronny, przedpiersień.

Parapleksja g. częściowy paraliż.

Parawan f. sprzęt, złożony z kilku ruchomych ścianek, obciągniętych papie-