Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/160

 IdeIko 

152

---

Idem per Idem ł. objaśniać, dowodzić, to samo przez to samo.

Identyczność ł. tożsamość, jednoznaczność.

Identyczny ł. taki sam, jednakowy, równoznaczny.

Identyfikować ł. brać jedno za drugie; utożsamiać.

Ideografja g. pismo używające zamiast naszych głosek, znaków, wyrażających pojęcia np. pismo chińskie.

Ideogram g. znak ideograficzny, znak na piśmie, wyrażający pojęcie.

Ideolog g. marzyciel.

Ideologja g. nauka o pojęciach, o ideach.

Ideoplastja g. wpływ wyobraźni na ciało.

Idjolatrja g. uwielbienie siebie samego.

Idjom g. narzecze prowincjonalne; djalekt.

Idjosynkrazja g. usposobienie organizmu do odczuwania popędu lub wstrętu ku pewnym rzeczom, zapachom, barwom i t. p.

Idjota g. niedołężny umysłowo, głupowaty.

Idjotykon g. słownik wyrazów używanych w pewnych okolicach.

Idjotyzm g. właściwość języka lub narzecza; niedołęstwo umysłowe, głupowatość.

Idol g. wyobrażenie bożka, bożyszcze, bałwan.

Idolatrja g. bałwochwalstwo.

Idyliczny g. sielankowy, prosty, niewinny.

Idylla g. obrazek z życia sielskiego, sielanka; poemat sielankowy.

Ignorancja ł. niewiadomość, nieświadomość, brak nauki, nieuctwo.

Ignorant ł. nieuk, nieświadomy czego, człowiek ciemny.

Ignorować ł. nie chcieć o czem wiedzieć, nie chcieć znać, lekceważyć.

I. H. S. skr. In hoc Signo.

I. H. S. ł. Jesum habemus socium: Jezusa mamy za towarzysza (godło jezuitów).

Ihumen g. przełożony klasztoru obrządku wschodniego.

Ikar g. mitologiczna postać, która przypiąwszy sobie woskowe skrzydła, wzniosła się w górę, a gdy słońce stopiło skrzydła, spadła w morze.

Ikara lot, doznanie zawodu w zbyt śmiałych i ambitnych projektach; poloty Ikara: zbyt wysokie, niedoścignione dążenia.

Ikarja, wymarzona kraina szczęścia.

Ikona g. obraz, wizerunek.