<section begin="m78"/>A gdyby cię, jak się zdarza, w jakiemś miejscu czasami albo pomijano, albo traktowano z wyniosłością lub nieuprzejmie, to tylko wybierz pośród obecnych kogoś, kto ci się wyda odpowiednim i z nim śmiej się swobodnie i szczerze bez ustanku, pokazując, o ile tylko zdołasz, że śmiejesz się serdecznie. A jeśli znajdą się niektórzy, co będą się śmiali z ciebie, śmiej się głośniej od nich i wytrwalej. Musiałbyś być zupełnym nieszczęśliwcem, gdyby, spostrzegłszy twój śmiech, najpyszniejsi i najswobodniejsi z danego towarzystwa i ci, którzy najbardziej krzywili się na ciebie, po króciutkim oporze albo nie zemknęli, albo dobrowolnie nie przyszli prosić o pokój, szukając rozmowy z tobą, albo okazując się twymi przyjaciółmi. Wielka jest pośród ludzi i wielki budzi strach potęga śmiechu, przeciw któremu nikt w swojem sumieniu nie czuje się ze wszech stron obwarowany. Kto ma odwagę śmiać się, jest panem świata, jak ten, co jest zawsze gotów na śmierć.
<section end="m78"/>
<section begin="m79"/>
Młodzieniec nie zdobywa nigdy sztuki życia, nie ma, można powiedzieć, pomyślnego powodzenia w społeczeństwie i nie znajduje w obcowaniu z niem żadnej przyjemności, dopóki trwają w nim gwałtowne pragnienia. Im bardziej ostyga, tem zdolniejszy staje się do traktowania ludzi i siebie samego. Przyroda łaskawie, jako ma zwyczaj, postanowiła, żeby człowiek uczył się żyć w miarę, jak wymykają się<section end="m79"/>
