Uwaga
Serwis Wedateka jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na tej witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Strona:Jerzy Bandrowski - Legjony Dąbrowskiego.djvu/40

Z Wedateka, archiwa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ta strona została zatwierdzona


świetnie biła się pod Gdańskiem, Gołyminem, Pułtuskiem i mimo strat wzrastała wciąż, aż wreszcie doszła do wymaganej przez Napoleona liczby 30 tysięcy. Ten szybki wzrost armji polskiej możliwym był głównie dzięki temu, iż w Polsce znajdowało się dużo legjonistów, którzy stanowili znakomite kadry pułków. Oto znów zasługa Dąbrowskiego. Naczelnym wodzem polskiej siły zbrojnej został mianowany ks. Józef Poniatowski.
 A więc bohaterstwo legjonów nie było daremnem i kiedy po bitwie pod Preussisch-Eulau i pod Frydlandem Napoleon zawarł pokój w Tylży, zabór pruski wywalczył sobie niepodległość z własnym rządem i 30 tysiącami znakomitego wojska. Z ziemi zaboru pruskiego wraz z Warszawą utworzył Napoleon nowe państwo, które nazwano Księstwem Warszawskiem; liczyło ono 2.400.000 mieszkańców. Nie było to dużo, ale przecież więcej niż nic. Polak miał już jakiś własny kąt,

Źródło: „https://wedateka.pl/index.php?title=Strona:Jerzy_Bandrowski_-_Legjony_Dąbrowskiego.djvu/40&oldid=284492”