braćmi. Książę Mścisław udał się do Czernichowa, a książę Jarosław wrócił na stolicę księstwa Kijowskiego, którém jednak nie śmiejąc zarządzać osobiście, władał przez swoich zastępców. Tegoż roku Jarosławowi książęciu Kijowskiemu urodził się syn, któremu dano imię Izasław.
Gdy Bolesław król Polski popodbijał zwycięzko i z królestwem Polskiém w jedno spoił władztwo kraje sąsiednie, które od samego początku Polacy i inni Słowianie zamieszkiwali, mniemało rycerstwo Polskie, że już odtąd bojów zaniecha i w pokoju odpocznie. Ale król Bolesław pałający żądzą chwały, a nie lubiący spoczynku, zamyślał znowu o innej wojnie, i wnet nakazał wyprawę przeciw narodowi Pruskiemu, który dotąd wysiadywał spokojnie. Wszystko zatém ćwiczone w boju rycerstwo uzbraja na wojnę, a nadto zbiera z całego królestwa i krajów jemu podległych nowe zaciągi; a wystawiwszy znaczne siły, i urządziwszy je jak należało, wyrusza ku granicom Pruskim, i wkracza do nich przez ziemię królestwa swego Chełmińską. Pruska zaś ziemia, jako się wyżej powiedziało, leży na północ, przedzielona od krajów królestwa Polskiego rzekami Wisłą i Ossą, a dotykająca w wielu miejscach morza. Przecięta jest dwiema potężnemi rzekami, Wisłą i Niemnem, z których jedna płynie z Polski, a druga z Rusi. Zawiera zaś w sobie ośm dzielnic: jedna Pogezania (Pogeza), druga zowie się Natangia (Nawktaga), trzecia Sambia (Sama), czwarta Nadrawia (Nadrowa), piąta Szaławia (Szalowa), szósta Sudawia (Sudowa), siódma Galindya (Galinda), ósma Barta. W owe czasy nie wiele miała miast, a i te samém tylko położeniem, to jest, wodami i bagnami obronne; zamki wszystkie z drzewa były budowane. Bolesław zatém król Polski z łatwością pobrał miasteczka Pruskie; kilka zaś warowniejszych grodów, do których schronili się byli barbarzyńcy, ścisnął oblężeniem; a zdobytą stolicę Prus Romowe, tudzież Balgę i Radzim, częścią zburzył, częścią pożarem zniszczył. Panowie wreszcie Pruscy widząc, że siłami swemi nie zdołają się oprzeć potędze króla Bolesława, wysyłają do niego posłów z prośbą, „aby się zmiłował nad ich ojczyzną, która wyniszczona łupiestwem, cała pożogami płonęła, i z oświadczeniem, że się poddadzą, daninę płacić i zwierzchnictwu jego podlegać będą. Bolesław król Polski, mąż duszy wielkiej, i skłonny