Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/472

<section begin="pXXIV39"/>imienia, kiedy będzie w Lukce 1314 r. Szczegół biografii Dantego dość ciemny.<section end="pXXIV39"/>
 W. 44. <section begin="pXXIV44"/>namitka, czepiec będący strojem niewiast i wdów.<section end="pXXIV44"/>
 W. 51. <section begin="pXXIV51"/>Wy, które miłość pojmujecie (Donne ch’avete intelletto d’amore), początek kancony Dantego z Vita nuova, rozdz. 19. Sposobem nowym (nuove rime), stylem nowym (dolce stil nuovo) nazywa poeta manierę liryczną, o treści miłosno-filozoficznej, którą na miejsce manier prowancko-sycylijskiej i doktrynalnej wprowadzili: Gwido Guinicelli, Dante i Gwido Cavalcanti. Cały ten ustęp jest niesłychanie doniosły dla dziejów poezji włoskiej.<section end="pXXIV51"/>
 <section begin="pXXIV53"/>W. 53—54. gdy tchnie miłość, śpiewam. Sławne wiersze określające ten nowy rodzaj liryki opartej nie na sztuce, ale na uczuciu.<section end="pXXIV53"/>
 W. 56. <section begin="pXXIV56"/>Notarjusza, Jacopo da Lentini, zwany Il Notaro, poeta pierwszej połowy XIII w., piszący w manierze prowanckiej — Gwido (Guittone d’Arezzo) głowa szkoły doktrynalnej, um. 1294 r.<section end="pXXIV56"/>
 W. 59. <section begin="pXXIV59"/>Za dyktującym, tj. za Amorem.<section end="pXXIV59"/>
 W. 82. <section begin="pXXIV82"/>zbrodzień winien tej ruinie. Forese we wstrząsającej wizji przepowiada śmierć swego brata, Corsa Donati, którego — w myśl Dantego — uznaje za sprawcę nieszczęść Florencji. Corso po wypędzeniu Białych i Dantego, został w r. 1308 sam oskarżony o bunt i zdradę. Villani (VIII, 96) opowiada, jak w ucieczce spadłszy z konia, został dobity od żołnierzy katalańskich.<section end="pXXIV82"/>
 W. 117. <section begin="pXXIV117"/>to jest latorośl, nb. drzewa wiadomości, które rośnie w Raju ziemskim. (Patrz p. XXXII, w. 38).<section end="pXXIV117"/>
 <section begin="pXXIV121"/>W. 121 126. Przykłady opilstwa: Centaurowie, którzy zaproszeni od Lapitów na wesele Pirytousza i Hippodamii, upiwszy się, chcieli porwać pannę młodą z drużkami. Wskutek tego wszczęła się walka, w której prawie wszyscy poginęli. — Żydzi, pijący chciwie z potoku i wykluczeni z hufu Jozuego (Ks. Sędziów, VII, 7).<section end="pXXIV121"/>