Sława pośmiertna

Sława pośmiertna • Wiersz • Kostas Kariotakis

Sława pośmiertna Wiersz Kostas Kariotakis

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka greckiego).

Potrzebuje naszej śmierci natura nie mająca granic
i szukają jej kwiatów usta purpurowe.
Jeśli nadejdzie wiosna, ponownie nas zostawi,
i nawet cieniami cieni nie będziemy potem.

Śmierci naszej czeka słońca światło jaśniejące.
Zobaczymy jeszcze jak zachodzi triumfalnie,
a potem odejdziemy od kwietnych wieczorów wiosny,
w cieniste krainy wchodząc królestwa Gdzieś Dalej.

Jedynie trochę wierszy pozostać po nas może,
dziesięć wierszy zaledwie niech zostanie naszych –
- gołębi, które na oślep wypuszczają rozbitkowie,
lecz za późno jest, gdy dotrze wiadomość do świata.

Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj. Dodatkowe uwagi możesz znaleźć w dyskusji do tego tematu.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
Przekład	Ten tekst nie podlega pod prawa autorskie. Jest zatem własnością publiczną, ponieważ jego autor przekazał tekst do domeny publicznej.

---