Przysłowia i zwyczaje gospodarskie/Maj

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Ignacy Kraszewski, Kajetan Kraszewski
Tytuł	Przysłowia i zwyczaje gospodarskie
Pochodzenie	J. I. Kraszewskiego Kalendarz Gospodarski na Rok Pański 1870
Wydawca	Józef Ignacy Kraszewski
Data wydania	1870
Druk	Józef Ignacy Kraszewski
Miejsce wyd.	Drezno
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako:
Indeks stron

[48]{{#lst:Strona:PL JI Kraszewski Przysłowia i zwyczaje gospodarskie from J I Kraszewskiego Kalendarz Gospodarski na Rok Pański 1870.djvu/16|s16d|}} [49] Około d. 15. Maja, kłosy już się były rozwinąć powinny, bo:

Święta Zofija,
Kłosy wywija.

 Dnia 28. Wniebowstąpienie, wedle przysłowia:

Na Wniebowstąpienie Pan Bóg w niebo,
Robak w mięso, kwas w piwo, a djabeł w babę...

Lub:

Wniebowstąpienie deszcz mały,
Mało paszy przez rok cały.

 Pozostało tylko wspomnienie z czasów uprawy winnéj latorośli u nas, że ją na św. Krzyż sadzono; na św. Urbana siano lny, konopie i prosa. Żyto kłosowało, dąb się rozwijał, rozkwitały bzy tureckie, kaliny i czeremchy. W zbożu przepiorka woła — Przyjdźcie pléć. W lasach bieleją konwalije, kraska się uwija, ale i gady obudzone wychouzą z zimowych legowisk... Noc coraz krótsza, przechodzi prawie zmierzchem.
 „Ten miesiąc, pisze Haur, nie tylko człowieka, ale i wszelki rodzaj zwierząt, ptastwa, ryb, swoją rozwesela i cieszy zielonością, albowiem na polu, w gajach, sadach, ogrodach i łąkach różném kwieciem i urodzajami wszystek ozdabia świat, każdego ciesząc i karmiąc.“
 Dobry gospodarz w tym miesiącu objeżdżał granice, opatrywał kopce i znaki; gospodynie około bielenia płócień były zajęte, szczególniéj w czasie kwitnięcia jabłoni.
 Około św. Urbana już najpóźniejsze siejby wiosenne się odbywały.
 Ryby łowiono, szczególniej łososie i węgorze, a była tradycya, iż w czasie grzmotów węgorze najsnadniéj się łowią.

---

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Ignacy Kraszewski.