Polihymnia

Polihymnia • Wiersz • Kostas Kariotakis

Polihymnia Wiersz Kostas Kariotakis

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka greckiego).

Plik:Polihymnia.jpg

Polihymnia

Fałszywe uczucia
w świecie kłamliwym!
Lecz mej miłości
światło przedziwne
w ciemności świeci
na końcu drogi:
Ze łzami w oczach,
z jękiem żałosnym,
blada dziewczyna
w czerń przyodziana.
Jest tajemnicą.
I jakby czekała.
Oczy jej błyszczą
niczym w chorobie.
Topić się zdają
dłonie woskowe.
Na chudym policzku
gorzkie zostały
resztki uśmiechu,
uśmiechu, co gaśnie!
Wyrzec nie sposób
ust jej maleńkich,
bez barwy żadnej,
zawsze w milczeniu.
Pokocham cię, Muzo,
o północy kiedyś.
I oczy twoje
całować będę,
aby móc znaleźć
w ich wodach głębokich
śmierci gromady
i sny szczerozłote,
i jedno słowo,
które światem rządzi,
i światło przedziwne
mojej miłości.

Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
Przekład	Ten tekst nie podlega pod prawa autorskie. Jest zatem własnością publiczną, ponieważ jego autor przekazał tekst do domeny publicznej.

---