Pożegnanie Szlangenbadu

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Leo Belmont
Tytuł	Pożegnanie Szlangenbadu
Pochodzenie	Rymy i Rytmy. Tom I cykl Na strunach arfy
Data wydania	1900
Wydawnictwo	Jan Fiszer
Druk	Warszawska Drukarnia i Litografja
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl Pobierz jako: Cały tom I Pobierz jako:
Indeks stron

[137] Pożegnanie Szlangenbadu. Cichy słodki Szlangenbadzie, Żegnaj, żegnaj mi, — Śród zielonych gór twych można Pędzić szczęsne, złote dni… Gdybyż tylko człek nie przywiózł, Gdzieś zostawić mógł lub chciał, — Ciała jad i serca rany I dziwaczny mózgu szał. Lecz i tak — o! stokroć mniej tu Ciało, duszę boleść nęka, — I chwilami przyjemnością Zda się tutaj nawet męka. Tak jest lżej dziecinie chorej, Gdy dłoń lekką matka kładzie Na jej czółku rozpalonem — Żegnaj luby Szlangenbadzie!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leopold Blumental.