Oj, matulu

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Oj, matulu
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[290] OJ, MATULU Oj, matulu, czemuś ty mnie  Nauczała kochać — czemu... Dziś on nocą — dzionkiem przy mnie,  Myśl się sama rwie ku niemu... Oj, matulu... daj mi zioła,        5  Ja wypiję — może zasnę... We śnie nawet — on mnie woła.  Śnię i kocham... śnię i gasnę. Oj, matulu!... Boże! Boże!  Jutro dobre będą wieści.        10 W lewym uchu dzwoni!... może  On przyleci i popieści... On przyleci i zapowie,  Że niedługo do kościoła Pójdziem... Matuś! może — kto wie —        15  Zapowiedzi ksiądz wywoła... Oj, matulu!... coś mi smutno,  Mnie się życie nie uzłoci — Gdy po ślubie skrzypce utną,  Toć się duszkę ozochoci!...        20

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.