Niepokalana

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Niepokalana
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[292] NIEPOKALANA II Księżyc się słonił pod Jej stopy —  Gwiazdki we włosy rozpuszczone Dyjamentami się wplątały —  I przez niebieskie płynie stropy, Przez te obłoki zanielone,        5  Gdy śnieżnych stóp Jej dotykały... Strojna w dyjadem gwiazd promiennych,  Różowa tęczą dziewiczości — Płynie ku ziemi mleczną drogą...  Królowa, jaką z wysokości        10 Dusz — wieszcze z widziadł sennych  Wymarzyć tylko mogą... Królowa Niebios — Pani świata,  Dziewica w boskim macierzyństwie, W niebiańskim blasku ziemi świeci.        15  Miliony głosów Ją dolata... Tam — pod stopami biedne dzieci  Ją wielbią w kornym nabożeństwie... Ona tam w gwiazdach, w nocnej tęczy, Ta Pośredniczka ziemi z niebem,        20 [293] Światło z niebiosów — na świat sieje  I gdy się mnóstwo próśb tysięczy, Ona użyźnia ziemię chlebem,  Sypie sierotom sny... nadzieje... Ona tam w gwiazdach na księżycu        25  Boleje smutkiem drogich dzieci, Prośby pod stopy Syna kładnie...  A nieraz smutek na Jej licu Gwiazdką łzy w oku się zaświeci —  I z żalem na świat nocą padnie...        30

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.