Nieomylny znak

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Leo Belmont
Tytuł	Nieomylny znak
Pochodzenie	Rymy i Rytmy. Tom I cykl Scherzo
Data wydania	1900
Wydawnictwo	Jan Fiszer
Druk	Warszawska Drukarnia i Litografja
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl Pobierz jako: Cały tom I Pobierz jako:
Indeks stron

[352] Nieomylny znak. Widziałem Ją krótko na balu Lecz będę pamiętał nie — krótko, Bo serce mi przy Niej zabiło Ożywczą i rzeźką pobudką… Mówiliśmy z nią cały wieczór — Ach! nieznaczącemi nic słowy, — Lecz coś jakby tkwiło w przestankach, W przecinkach i kropkach rozmowy… I śmiała się ona tak wiele… I ząbki jej lśniły tak ładnie… Lecz tak się zazwyczaj ten śmieje, Co smutek ma w sercu aż na dnie… Nie odgadłbyś z ust uśmiechniętych, Że ból jej jakowyś dolegał, [353] Lecz w nagłych zmarszczeniach jej czoła Jak gdyby cień bólu przebiegał… I sądzę, żem nawet uchwycił Złamanych jej losów ogniwo, Gdy rzekła, że „życie jest proste, Lecz często kieruje się krzywo!“ I żal mi jej było niezmiernie, Lecz myśli nie tknęły mnie płoche! I czułem, że… trochę ją lubię I ona też lubi mnie… trochę!… Lecz, że nas coś ciągnie ku sobie, — Z jednego wypadku jam wnosił: Jej mąż do mnie doszedł uprzejmie I mile na obiad zaprosił!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leopold Blumental.