Na piaskach...

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Na piaskach...
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[312] NA PIASKACH... Pieśni moja! czemu kwilisz  żałośnie? Czy ci smutno — gdy na piaskach  kwiat rośnie? Gdy usycha — bez napoju,        5  bez rosy?... A ty lecisz nocką jasną  w niebiosy... I w niebiosach białą tęczą  promienisz,        10 To na chmurki — na leciuchne  się mienisz — Owijasz się zadumaniem  i łezki Rzucasz kwiatom — niby deszczyk        15  niebieski... A on kwiatek — na ugorze  nie zginie, Gdy się w miękkie, łzawe morze  owinie...        20 Nie pożałuj ty kwiatowi  owicia — [313] Bo mu łezki są potrzebne  do życia... Płacz i tęsknij, i rosami        25  leć z cicha — Bo on w piaskach — bez napoju  usycha... Wiem ja, pieśni — za czym kwilisz  żałośnie —        30 Bo ci smutno — że na piaskach  kwiat rośnie... 19. V. [18]97

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.