Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Utykać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Utykać, dok. Utkać; zatykać szpary, dziury, zakładać otwór, by przez niego nie przechodziło powietrze a. woda; potykać ś., przetykać, wtykać tu i owdzie; dok. Utknąć; potrącać, zawadzać o co nogą; upadać na nogę, być kulawym; dok. Utkwić, Utknąć; wbijać coś ostrym końcem w coś, żeby tkwiło; utkwiwszy w czym, pozostawać, wbijać ś. w co.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | U – wykaz haseł U – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.