Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Tabulatura
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Tabulatura, łć., dawne pismo muzyczne, w którym oznaczano tony nie nutami, lecz literami; zbiór przepisów, dotyczących tworzenia pieśni, obowiązujący u meistersingerów średniowiecznych; płótno, na którym się maluje; z t-y = przesadnie, z partesu.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | T – wykaz haseł T – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.