Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Rozkaz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Rozkaz, wydanie polecenia podwładnemu, podkomendnemu, wogóle komuś, kto obowiązany jest słuchać a. musi słuchać, bo jest słabszy; przykaz, nakaz, ordynans; pismo, wyrażające czyjąś wolę, orędzie; posłannictwo, misja; słuchać r-u = być posłusznym; wypełniać r. = robić to, co rozkazane; służyć pod czyimś r-em = pod czyją władzą, zwierzchnictwem, pod czyją komendą w wojsku; mieć pod swojemi r-ami = pod swoją komendą; wedle r-u = odpowiedź służbowa podkomendnego zwierzchnikowi, wydającemu rozkazy; r. dzienny = pismo dowódcy do podkomendnych, zawierające polecenie, które w ciągu dnia należy wykonać; aż do dalszych r-ów = póki nie będą wydane nowe rozporządzenia; mieć co na swoje r-y, na każdy r. = na zawołanie, do rozporządzenia w każdej chwili.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | R – wykaz haseł R – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.