Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Nadąć
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Nadąć, forma nied. Nadymać; dmąc wypełnić co powietrzem a. innym gazem, wydąć, czynić co wzdętym (n. pęcherz; n. balon wodorem); przen., n. gębę a. n. ś. = okazać minę nieukontentowaną, nadąsać ś.; spoglądać na innych z pogardą, pychą się napełnić; n. ś., od nadymania wypełnić ś.; przen., pysznić ś., napuszyć ś.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | N – wykaz haseł N – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.