Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Linja
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Linja, łć., pojęcie gieometryczne: granica dwu sąsiednich części powierzchni a. przecięcie dwu powierzchni l. prosta, łamana, krzywa; kreska łącząca dwa punkty oddalone; l. telegraficzna, kolejowa, tramwajowa; l. komunikacji wodnej = l., wzdłuż kierunku której idzie drut telegrafu, tor kolejowy, tramwajowy, wodny (urzędnik na l-ji = w służbie ruchu); l. brzegowa = l. granicy między wodą a lądem; l. śnieżna = dolna granica wiecznych śniegów; l. grzbietowa gór = l. w kierunku najwyższych punktów; l. podziału wód, l. roztoku wód = l. wzniesienia, z którego spływają wody w różne baseny; l. demarkacyjna — p. Demarkacyjna; l-e Frauenhofera = szereg linji ciemnych w widmie słonecznym; l-e twarzy = rysy; przen., l. pokrewieństwa = szereg stopni pokrewieństwa, gieneracji (l. prosta = gdy jedna osoba pochodzi wprost od drugej, l. boczna a. kolateralna = pokrewjeństwo przez braci i siostry); drobna miara długości (l. nowopolska = 1/12 cala, l. rosyjska = 1/10 cala); szeregi, oddziały wojska, wyciągnięte w l-ę; przestrzeń, na której działa wojsko (l. bojowa, rezerwowa); na całej l-i = wszędzie, na wszystkich punktach; w pierwszej l-i = przedewszystkiem; l. obrończa = ława adwokacka, adwokatura, zawód obrońcy; listewka, wzdłuż której linjują papier.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | L – wykaz haseł L – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.