Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Kominek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Kominek, łć., zagłębienie w ścianie, pokoju, przy podłodze, z kanałem kominowym, do palenia drzew, węgli (fig.); k. do lampy = szkło, cylinder szklany do lampy; rura w samowarze, do której wkłada ś. węgle; sus, podskok, wywinięcie kozła (o zającu); wybieg, fortel; chodzić po k-kach = patrzeć, z którego komina ś. kurzy, ażeby tam zjeść coś smacznego; być pieczeniarzem.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | K – wykaz haseł K – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.