Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Klekotać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Klekotać, kołatać, grzechotać, brząkać; klaskać, klapać (o bocianie); źle grać na instrumencie muzycznym. brzdąkać; przen., paplać, gadać bezustanku, trajkotać; k. komu nad głową = zanudzać go gadaniną; k. ś., bulgotać, wrzeć, kotłować ś.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | K – wykaz haseł K – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.