Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Gwóźdź
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Gwóźdź, Gwoźdź, kawałek żelaza lub drzewa spiczasto zakończonego z główką do wbijania; ćwiek, czop u beczki; część głowni noża a. broni siecznej, wchodząca w rękojeść; przen., utrapienie, kłopot, frasunek; wbić komu g-dzia w głowę = nabawić go kłopotu, w kartach (wincie): zamienianie jednej karty przez dwóch partnerów.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | G – wykaz haseł G – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.