Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Dzwonek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Dzwonek — p. Dzwon (pociągnąć za d.); brzękadło w kształcie kuli wydrążonej ze śróciną wewnątrz; (uprząż z dzwonkami; czapka z d-nkami = czapka błazeńska; przen. potrząsać dzwonkami = dowcipkować po błazeńsku); d. elektryczny = przyrząd dzwoniący skutkiem działania prądu galwanicznego (nacisnąć d. = zadzwonić); roślina z rodziny dzwonkowatych (fig.); d. i młotek = rodzaj gry towarzyskiej; karta z wyobrażeniem dzwonka i młotka w grze tej używana, w lm. nagie, obwisłe płatki pod szczękami koguta; brodawki pod szczęką dolną u świń; zdr. Dzwoneczek.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | D – wykaz haseł D – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.