Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Drapacz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Drapacz, ten, co drapie; w garb.: narzędzie do drapania skór, szlichtmond; narzędzie do kruszenia brył ziemi, spulchniania roli, niszczenia chwastów, ekstyrpator, spulchniacz, skaryfikator (fig.); d. a. drapaka, stara miotła, stary grat, pomiotło; machina przędzalnicza; d. a. d-k, rodzaj hebla, skrobacz; d. nieba = dom o kilkunastu piętrach (w St. Zjed. Ameryki phi.); d. a. szczeć leśna, bot., roślina z rodziny szczeciowatych (fig.); roślina z rodziny złożonych.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | D – wykaz haseł D – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.