Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Beczka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Beczka, miara rzeczy sypkich i płynów, 40 wiader (72 garnce); tonna; duże naczynie drewniane z klepek i obręczy (fig.); fasa, antał; B. morska — p. Boje; przen. człowiek otyły, grubas, brzuchacz, zdolny pić dużo; B. bez dna = utracjusz, marnotrawca, dziurawy worek; zacząć z innej B-ki = inaczej przemawiać, przejść do innego przedmiotu w rozmowie, z innej strony przedmiot omówić, innym tonem.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | B – wykaz haseł B – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.