Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/1. Stroić
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Stroić, ubierać pięknie, przybierać, ozdabiać, przyozdabiać, upiększać; o instrumencie muzycznym: doprowadzać do właściwego tonu, nastrajać, korygować; przen., kierować, zwracać, skłaniać, sprowadzać, obracać; przybierać pozór czego, okazywać, pokazywać co: s. minę, s. powagę; wyrabiać, wyprawiać, urządzać, stwarzać: s. kłótnie = kłócić ś.; s. dziwy = wyrabiać dziwne rzeczy; s. drwinki = drwić sobie; s. mataczyny = chytrze postępować, używać podstępu; s. śmiechy, żarty = śmiać ś., żartować z kogo, z czego; s. fochy = grymasić; s. figle = figlować; s. przechadzki = marnować czas na przechadzkach; s. koperczaki = umizgać ś. (do panny); s. firleje = mizdrzyć ś.; s. ś., ubierać ś. strojnie; ozdabiać ś., przystrajać ś., przyozdabiać ś.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | S – wykaz haseł S – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.