Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Żelazo
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Żelazo, pierwiastek metaliczny, obficie znajdujący ś. w przyrodzie, odgrywający ważną rolę w życiu organicznym; wytapiany w wielkich piecach hutniczych, bywa używany powszechnie do przeróżnych użytków: ż. lane, kute, sztabowe i t. p.; rzecz, zrobiona z żelaza, przyrząd żelazny, sprzęt żelazny, naczynie żelazne; przen., miecz, oręż: pustoszyć kraj ogniem i ż-em; dźwigać ż-e pęta = łańcuchy, kajdany, być w niewoli; ż-a na wilki, na lisy = samołówka żelazna; ż. oracza = pług, lemiesz; ż. krawieckie = duże żelazko do prasowania ubrania; mieć serce z ż-a = okrutne; kuć ż., póki gorące = załatwiać sprawę, póki czas, ażeby nie minęła.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Ż – wykaz haseł Ż – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.