Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ława
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ława, sprzęt do siedzenia, złożony z deski, ustawionej poziomo na podpórkach; ł. a. ławka przez rów, przez rzekę = kładka; szereg, rząd (iść ł-ą = razem, hurmem); urząd ławników; ł. oskarżonych = miejsce w sali sądowej dla podsądnych; pójść na ł-ę oskarżonych = dostać ś. pod sąd, pójść do kryminału; ł. szkolna = okres szkolny w życiu młodzieńca (przyjaźń od ł-y szkolnej); ł. obrończa = adwokaci, obrońcy sądowi; ł. ministrów = gabinet ministrów; ł. przysięgłych = sędziowie przysięgli; jestem na ł-ie = mam powodzenie, szczęści mi ś.; jestem pod ł-ą = nie szczęści mi ś.; pod ł-ą = w zapomnieniu; pójść pod ł-ę = w zapomnienie; odszczekać z pod ł-y = ze wstydem odwołać oskarżenie (zdr. Ławka, Ławeczka) — p. Ławica.
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Data wydania | 1916 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Ł – wykaz haseł Ł – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.