Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik Staropolski/Wzglądnąć
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wzglądnąć, względnąć, niedok. wzglądać, względać, 1) spojrzeć w górę, wznieść oczy (W. do Boga); 2) spojrzeć, obejrzeć się, popatrzeć (zdumiały, względa po stronach; względają po sobie); 3) W. z góry = wejrzeć, spojrzeć (Bóg na nas z nieba wzgląda); 4) niedok. zapatrywać się (z pogardą wzglądają na ów związek = zapatrują się; na Polskę łaskawie wzglądają = mają wzgląd na nią; wzglądnij na pokorę naszą); 5) W. na co = dać baczenie, zwrócić oko na co; 6) W. w co = wejrzeć w co, wejść w co; 7) wzglądać = mieć co na względzie, baczyć na co, oglądać się na co, obawiać się czego (panowie, wzglądając, aby bezkrólewie jakim złym przypadkiem Polski nie utrapiło, Władysławowi koronę ofiarują).
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik Staropolski |
Data wydania | ok. 1920 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | W – wykaz haseł W – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0863|nic}}
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Władysław Niedźwiedzki, Antoni Krasnowolski.